अंतरातली अंतरे...

__प्रवास__
तू आणि मी...
घडीचे प्रवासी...
अनोळखी होतो एकमेकांना सुरुवातीला...
भेटलो असेच आपण एकदा मैत्रीच्या थांब्यावर...
आणि एक सुखेनैव प्रवास सुरु झाला...
तुझा आणि माझा...
वाटेत काही प्रवासीही भेटले...
चांगले , वाईट , हव्यासी , स्वार्थी...
सर्वांशी जुळवून घेत आपला आनंदी प्रवास सुरूच होता...
विश्वासाचा , आपुलकीचा , काळजीचा...
पण...
प्रेमाच्या थांब्याअगोदरच निघून गेलीस तू , न सांगता...
मला या प्रवाशांसोबत एकटं सोडून...
माझा प्रवास सुरूच आहे...
तुझ्या शोधात...
तू मिळेपर्यंत...
__________________________________________
__स्वप्न__
स्वप्नं पडायची मला तशी अधून मधून...
पण तू आलीस , आणि त्या स्वप्नांना अर्थ मिळाला...
तुझ्या सहवासाने त्या स्वप्नांत नवीन रंग भरले गेले...
स्वप्नांच्या नवनवीन लहरी जाणवू लागल्या मला...
तुझ्या एक एक प्रतिक्रियेमागं...
एक दिवस धाडस करून विचारायचं ठरवलं तुझ्या स्वप्नांना , माझ्या स्वप्नात सामावण्यासाठी...
मात्र , तू तुझ्या स्वप्नाविषयी सांगितलंस मला...
त्यानंतर मला स्वप्नच नाही पडलं...
__________________________________________

©श्रेयस_जोशी

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

नातं

Image
  एक दुहेरी कुटुंब. बाबा आणि मुलगी. तिची आई तिच्या लहानपणीच गेलेली. पण त्यानंतरची तिच्या आयुष्यातली आईची पोकळी बाबांनीच भरून काढलेली. बाबांसाठी मुलगी आणि मुलीसाठी बाबा इतकंच त्यांचं विश्व. त्यांच्या नात्यातही बरीच मोकळीक. इतकी की, मुलीच्या प्रियकराबद्दलही बाबांना माहिती! अर्थात ती आणि तो, आर्थिक आणि सगळ्याच बाबतीत, पूर्णपणे स्थिर असल्याने बाबांचीही त्यांच्या नात्याला मान्यता.   दोघंही  नोकरीत व्यस्त. मुलगी बाबांनंतर कामासाठी निघायची आणि बाबांनंतरच घरी यायची. त्यामुळे हे दिवस इतकं बोलणंच नाही व्हायचं त्यांचं. पण, त्यांना शनिवार रविवार मोकळा मिळायचा. त्यामुळं त्यांनी ठरवलं की, काहीही झालं तरी शनिवार पूर्णपणे एकमेकांसाठी द्यायचा. जे काही झालं असेल ते, शनिवारी, एकमेकांना सांगायला त्यांची एक खास जागा ठरलेली. ती म्हणजे, त्यांच्या घराजवळचा, सर्वदूर पसरलेला, शांत, रम्य समुद्रकिनारा. त्यांच्या सगळ्या कानगोष्टी या समुद्राला माहित होत्या. त्यांच्या सगळ्या आनंदी-दु:खी घटनांचा साक्षीदार होतं तो. त्यांचे प्रत्येक सुखसोहळे या समुद्राने साजरे केले होते तसंच, सगळ्या दु:खात तितक्याच गंभीर
Read more

अडथळ्याची शर्यत

लग्न... असं म्हणतात की, लग्नाच्या गाठी स्वर्गात बांधल्या असतात. म्हणजे कुठले २ जीव आयुष्यभर एकमेकांची साथ निभावणार हे अगोदरच ठरलेलं असतं. असो... आता , लग्न म्हणजे २ जीवांचे आयुष्यभरासाठी मिलन ( फक्त त्यांच्यासाठीच . बाकीच्यांकरिता १ दिवसाचा आनंदसोहळा(!) ). आपल्या संस्कृतीनुसार अगदी "साता-जन्मासाठीचं" ! पण , काळाच्या ओघात 'काळ'च बदलला आणि या मिलनासाठी सुद्धा एक ना अनेक अडथळे उभारले गेले आणि लग्न म्हणजे जणू अडथळ्यांची एक शर्यतच झाली ! एखाद्याला लग्न करायचं असेल , तर हे अडथळे पार केल्याशिवाय तो सुखानं वैवाहिक जीवन जगूच शकत नाही. कारण , लग्न ठरवताना , त्या २ जीवांना काय वाटतं यापेक्षा ; समाज काय म्हणेल , शेजारी काय म्हणतील , सामाजिक प्रतिमा डागाळेल का , जोडा कसा दिसतो ,  हे मुद्दे महत्त्वाचे ना !!! मग जरी ती दोघं एकमेकांना पसंत असेनात का , ती एकमेकांसोबत compatible असेनात का , वरील महत्त्वाचे मुद्दे विचारात घेतल्याशिवाय आणि हे ९ कोटी ५७ लाख अडथळे पार केल्याशिवाय त्यांचं वैवाहिक जीवन सुखी होऊच शकत नाही . कारण , ते एकमेकांसाठी किंवा एकमेकांच्या कुटुंबासाठी नाही , तर सम
Read more

संवाद

Image
तू माझी नक्कीच आठवण काढशील... तुला माझी नक्कीच आठवण येईल , जेव्हा तू एकटा असशील... तुला मी नक्की आठवेन , जेव्हा तुला सगळ्याचा कंटाळा येईल आणि तू उदास होशील... तुला मी नक्की आठवेन , जेव्हा नवनवीन जबाबदाऱ्या,नकोशा पण जरुरी, तुझ्या अंगावर पडतील... जगाला खोटं खोटं हसून उत्तरे देताना माझ्यातली निरागसता नक्की आठवेल तुला... डोळ्यातल्या अश्रूंना जबरदस्तीनं थोपवताना, जरूर आठवेल तुला माझ्यातला मोकळेपणा... स्वातंत्र्य तर तुला मिळेलच, नक्कीच, पण माझ्यातल्या स्वातंत्र्याची वेगळी मजा तुला नक्की जाणवेल... स्वतंत्र जगताना माझ्यासारखं बांधील, पण मोकळेपणानं जगावं असं वाटेल तुला, पण तुझा नाईलाज असेल... त्यावेळी फक्त मी आठवत राहीन तुला... तू अगदी जग फिरून येशील, सगळ्या सगळ्या वाहनात बसशील, मजा करशील, पण माझ्यासोबत जमिनीवर, गुडघ्यावर बसून, जोरजोरात फिरवलेली गाडी तुला नक्कीच त्यापेक्षा जास्त आनंद देईल... तू पावसातून रेनकोट घालून जाताना तुला नक्की आठवेल, माझ्यासोबतचं पावसात मनसोक्त भिजणं, चिखल उडवत बेधुंद नाचणं... जगाशी स्वार्थासाठी खोटं बोलताना तुला नक्की जाणवेल, माझी निरागसता, माझ्य
Read more